Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne..
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?
Sıtmalı akşamlardan biriydi,
yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda..
İlkin arkamda gürültülü adımlar duydum,
korkacaktım vaktim olsaydı.
Evimi kim bu kadar uzağa koymuştu,
ya da ben neden bu kadar uzaklardaydım ?
Yağmur çiseliyordu,aylardan marttı.
Günü sorma bana anne!!
Gölgeleri onlardan önce çöktü üstüme.
Üç kişilerdi,yok hayır,otuz kişilerdi
belki de..
Üç yüz…
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne!!
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?
Biri ağzımı kapattı,
diğerleri beni sürüklediler çıkmaz bir sokağa..
Çantam düştü kolumdan,
sonra hani ben çırpınıyordum ya ..yaşamak gibi,
zaman gibi,özgürlük gibi,
isyan gibi..
Kolyemdeki sahte inciler döküldü yola.
Bir kedi bakıyordu gözlerime..
Gözlerim konuşmayı ,bağırmayı,haykırmayı
çok istiyordu anne!!
Elbisemi yırtarken onlar minarede ezan sesi..
‘bari ezan bitene kadar bekleyelim’ dedi
sapsarı dişleri olan
‘vakit yok’ dediler
Vakit yoktu anne!!
Ne yaşamaya!!
Ne de ölmeye!!
Karanlık hiç bu kadar siyah olmamıştı..
Ve..
Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım,
çırpınıyordum,çırpındıkça
saksıdaki zambaklarım ölüyordu..
Vitrinlerde beğendiğim elbiseler
duvarda asılı diplomam!!
Çeyiz sandığımda oyalı havlularım,
sevdiğim oğlanın dudakları ölüyordu!!
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne!!
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur?
Tecavüz edilirken ağlamaz insan anne..
Tecavüz edilirken,kanamaz insan,
yalvarmaz,
acımaz,
Umut etmez insan anne!!
Tecavüz edilirken,
çocukken dinlediğin bir masal aklına gelir..
Bedende kocaman kıllı eller,
bilekler sürgünde..
Dudağın kenarında bir kan çiçeği,
soldu solacak..
Salyalar boyunda,salyalar göğüslerinde,salyalar saçlarında..
Salyalar anne salyalar…
Tecavüz edilirken,çocukken dinlediğin bir masal aklına gelir..
Neydi o masalın sonu?
Onu düşünürsün
bir varmış bir yokmuşla başlıyordu..
Ama nasıl bitiyordu?
Hatırlayamazsın...
Her şeyi hatırlarsın,bir onu hatırlamazsın!!
Tecavüz edilirken,
insan en çok kendine sarılır anne!!
Ben kendime sarıldım ..
‘ağlama’ dedim
ama
‘acımayacak’ diyemedim...
‘geçecek’ diyemedim
acıdı...
Ve..
Geçmiyor anne!!
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne!!
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa nolur..?
Tamer Dursun....
Çiçek gibi insanların kalbini kırdınız.
Bahçeleriniz bahar görmesin...!
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.